Nederland financiert lhbt-propaganda in Tunesie, maar wat nou als het andersom was?

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft tienduizenden euro’s uitgegeven om in Tunesië een radiostation op te zetten dat expliciet lhbt-propaganda zal gaan verspreiden. De zender heet Shams Radio en heeft sinds de officiële opening voor veel onrust veroorzaakt in Tunesië. Hoeveel er precies is uitgegeven wilt het ministerie niet kwijt, er is enkel gemeld dat het om niet meer dan een ton zou gaan. Maar wat nou als het andersom was? Stel dat de Tunesische regering zou beslissen om een Nederlandstalig radiostation op te zetten dat juist een anti-lhbt boodschap zou verspreiden in Nederland. Zou de wereld dan niet te klein zijn geweest?

Het is geen geheim dat er in de Arabische wereld anders wordt gedacht over homoseksualiteit dan hier in het westen. De negatieve reacties op de lancering van het station lieten dan ook niet lang op zich wachten. Medewerkers werden beledigd en met de dood bedreigd, de raad van imams in het land wil dat het station wordt gesloten, terwijl de Tunesische bevolking zich afvraagt waarom Nederland zoiets zou doen. Het zorgt voor onrust en verdeling. Wij vroegen ons af welke pannenkoek er op dit idee is gekomen, en kwamen al snel uit bij de Nederlandse ambassade in Tunesië. Zij hebben via het ministerie van buitenlandse zaken ervoor gezorgd dat dit radiostation het leven in is geroepen. Met ons belastinggeld wel te verstaan. Maar waarom blijft Nederland zich überhaupt bezig houden met inmenging in andere landen? Hoe zouden wij het vinden als de Tunesische regering besluit om een Nederlandstalige radiostation op te zetten dat expliciet een anti-homo boodschap verspreidt? Onze regering zou direct op haar achterste poten staan, en alle middelen zouden worden ingezet om het radiostation zo spoedig mogelijk te sluiten. Wanneer gaan Nederlandse politici nou eens begrijpen dat normen en waarden over de hele wereld verschillend zijn?

Normen en waarden zijn over de hele wereld verschillend en we moeten dit accepteren en respecteren. Wat voor ons normaal is, kan in een ander land een schande zijn. En andersom ook. In landen als Italië, Mexico, Rusland en Griekenland mogen mensen met hetzelfde geslacht ook niet met elkaar trouwen. Dit komt omdat zij zich vast houden aan christelijke normen en waarden. Terwijl Nederland zich nog steeds christelijk noemt, blijkt uit de beslissingen van ons kabinet dat we sinds de tweede wereldoorlog steeds meer een atheïstisch koers zijn gaan varen. Zaken als homohuwelijken, abortussen en euthanasie – die alle drie verboden zijn in het christendom – werden de afgelopen jaren gelegaliseerd. Maar moeten we onze ‘atheïstische’ manier van leven nu echt opdringen in landen waarvan de meerderheid van de bevolking nog wel gelooft in leven na de dood?

[wpdevart_like_box profile_id=”destillewaarheid” connections=”show” width=”300″ height=”280″ header=”small” cover_photo=”show” locale=”nl_NL”]