Wat je niet leest in de media over de gifgasaanval in Syrië

De recente ontwikkelingen in Syrië mogen best verontrustend worden genoemd. De roekeloze beslissing van president Trump om luchtaanvallen uit te voeren tegen het Syrische regeringsleger, brengt ons weer een stapje dichter naar een conflict op wereldschaal. Terwijl er geen bewijzen worden getoond, krijgt de Syrische president Assad vanaf de eerste dag de schuld van een gifgasaanval in Syrië. Maar was Assad wel de schuldige, of hebben we opnieuw te maken met een ‘false flag’-aanval, oftewel een operatie onder valse vlag zoals we eerder in 2013 hebben gezien? Wie profiteerde er eigenlijk het meest van deze aanval, en wat zijn de gevolgen van de recente gebeurtenissen?

In de stad Khan Sheikhoun in de Syrische provincie Idlib zijn op 4 april zeker 99 mensen om het leven gekomen na een luchtaanval op een raketfabriek door een Syrische gevechtsvliegtuig. Verschillende slachtoffers toonden symptomen die erop duiden dat er chemische wapens zijn gebruikt. De mainstream media in Nederland zijn er heilig van overtuigd dat Assad besloten heeft politieke zelfmoord te plegen door het uitvoeren van een chemische aanval op zijn eigen burgers. Maar niemand vraagt zich af waarom hij zoiets zou doen, vooral nu hij aan de winnende kant van de oorlog staat. De Syrische gevechtsvliegtuigen bombarderen vaker militaire doelen van de ‘rebellen’, maar dit is de eerste keer dat er een chemische stof bij vrij is gekomen. Dat de rebellen over chemische wapens beschikken is geen geheim. Dit is namelijk niet de eerste keer dat er een chemische wapen is gebruikt tijdens het Syrische conflict. In 2013 waren er twee verwoestende aanvallen, die beiden (met name door de regering-Obama) gebruikt werden om een ​​directe aanval op de regering Assad te rechtvaardigen. Die beslissing heeft hij echter nooit genomen. Na een grondig onderzoek door de V.N. bleek namelijk dat er voldoende bewijs beschikbaar was om niet Assad, maar de ‘rebellen’ (die gefinancierd worden door het Westen) de schuld voor de aanval te geven. Ondanks dit nam de afgelopen jaren de steun aan de Syrische rebellen van de VS en haar bondgenoten toe. Ook onze overheid steunt de ‘oppositie’ die niet vies zijn van het gebruik van chemische wapens.

Media
Er ontbreken een aantal cruciale feiten in de Nederlandse berichtgeving over de aanval in Syrië. Zo zijn de rapporten van de V.N. (waaruit blijkt dat de rebellen eerder chemische wapens hebben gebruikt in Syrië) die toegankelijk en beschikbaar zijn voor iedereen, schaamteloos genegeerd in de Nederlandse media. De optie dat het chemische wapen afkomstig zou kunnen zijn van de ‘rebellen’ wordt niet serieus genomen en afgedaan als Russische propaganda, aangezien Rusland claimt dat het gas van de ‘rebellen’ afkomstig is. De westerse mainstream media zijn zeer krachtig en verfijnd in de manier waarop het haar ideologische agenda probeert te verspreiden. De inhoud ervan is zo sterk gestroomlijnd en gecentraliseerd dat wanneer de VS een land binnenvalt (zoals Irak) of een illegale militaire operatie uitvoert die inbreuk maakt op de soevereiniteit van een andere nationale staat (zoals de militaire reactie van Trump), binnen enkele minuten de vele internationale media op dezelfde lijn lopen, met hetzelfde materiaal, en gebruik maken van dezelfde politieke draaien. Ook de Nederlandse media doen hier aan mee.

Het bereiken van de overkant van de gemeenschap is zeer overtuigend wanneer zo veel verkooppunten exact dezelfde (‘Assad is de schuldige’-) boodschap verspreiden. Op deze manier wordt het bijzonder lastig gemaakt om (zonder toegang tot alternatieve bronnen van informatie) te doorgronden wat de werkelijke situatie is. Toch kunnen we dankzij het internet voldoende informatie vinden waarmee een gefundeerde mening te creëren valt, die niet altijd in lijn loopt met de ‘pro-NAVO’ meningen die al jaren in de mainstream media circuleren. Zo valt er op dit moment genoeg bewijs te achterhalen die aantonen dat de chemische aanval in Idlib niet door Assad is gepleegd, maar door rebellen. Bewijzen die naar Assad zouden kunnen leiden zijn daarentegen niet vrijgegeven door de claimende partij, in dit geval Amerikaanse veiligheidsdiensten, en dus ook niet te vinden op het internet. Het is dus nog maar de vraag of dit bewijs ook echt bestaat.

Witte Helmen
De Nederlandse media gebruikten voor informatie over de gifgasaanval voornamelijk de zogenaamde Syrische Observatorium voor de Mensenrechten (Sohr) als bron, een organisatie die gerund wordt door anti-Assad journalisten in Coventry, Engeland. De beelden die werden getoond in de Nederlandse media waren voornamelijk afkomstig van de ‘White Helmets’ (Witte Helmen), een organisatie die opgericht is door een Britse ex-militair. De organisatie wordt door verschillende NAVO-landen gefinancierd, waaronder Nederland. Ook is de organisatie meerdere malen betrapt op het produceren van propaganda en nepvideo’s, die vervolgens overgenomen werden door westerse media. Hieronder een voorbeeld.

De Witte Helmen zijn allesbehalve vredelievende reddingswerkers. Alhoewel er zeker ook leden tussen zitten met juiste intenties, zijn op verschillende foto’s diverse leden van de organisatie te zien die met wapens staan te pronken. Wat ook opmerkelijk is, is dat op foto- en videomateriaal van de recente gifgasaanval te zien is dat enkele leden van de witte helmen slachtoffers van de gifgasaanval behandelen zonder de juiste beschermende kleding. Het gas dat gebruikt is bij de aanval, is waarschijnlijk het zeer dodelijke sarin-gas. Contact met de huid heeft fatale gevolgen. Toch lijken de ‘reddingswerkers’ op onderstaande foto nergens last van te hebben.

De Syrische regering ontkent niet dat zij een luchtaanval in Khan Sheikhun hebben uitgevoerd. Het Syrische leger claimt dat de luchtmacht het gemunt had op een raket fabriek in Khan Sheikoun, en met behulp van een Russische Su-22 straaljager de aanval hebben uitgevoerd. Wat nog belangrijker is om te vermelden, is dat de Su-22 bommen uniek zijn en niet geladen kan worden met chemische stoffen. De Syrische luchtmacht zegt dat ze niet wisten dat er chemische stoffen aanwezig waren in de raket fabriek. Het is nog niet bekend of er daadwerkelijk chemicaliën in de raket fabriek aanwezig waren, of dat de ‘rebellen’ het gas op de plek van de luchtaanval hebben gebruikt.

Banden Rusland en V.S.
De 59 raketten die onder bevel van Trump als reactie op de chemische aanval afgevuurd zijn op een Syrisch vliegveld, kostten de Amerikaanse burger ruim 80 miljoen dollar. Bovendien heeft de aanval maar een zeer beperkte schade aangericht: het militaire vliegveld was namelijk na een paar uur weer in gebruik. Rusland heeft de aanval van de V.S. als een daad van agressie veroordeeld en heeft gezegd dat de banden met de V.S. hierdoor alleen maar zijn verslechterd. Rusland heeft een akkoord dat in 2015 werd bereikt opgeschort die verzekerde dat Amerikaanse en Russische vliegtuigen niet zouden botsen met elkaar in Syrische luchtruim. Daarnaast zal Rusland van nu af aan met militair geweld antwoorden op elke agressie of elke overschrijding door wie dan ook. ‘Amerika weet heel goed waartoe we in staat zijn’, aldus Poetin.

De anti-westerse bondgenoten stelden verder dat Amerikaanse militairen die in het noorden van Syrië Koerdische milities helpen, daar illegaal aanwezig zijn. Volgens het VN-handvest zijn de Amerikaanse operaties in Syrië inderdaad illegaal. De Russische president Vladimir Poetin en zijn Iraanse ambtgenoot Hassan Rohani hebben zondag in een telefoongesprek vastgesteld dat de Amerikaanse aanval op de Syrische basis ‘onaanvaardbaar’ was en een schending van het internationaal recht behelsde. Ze willen een onafhankelijk onderzoek naar de vermeende gifgasaanval op 4 april. Hoe dan ook, de recente Amerikaanse aanval op een soevereine staat is in directe strijd met het internationaal recht en zal waarschijnlijk de weg effenen voor een aantal angstaanjagende ontwikkelingen in de zeer nabije toekomst.

Het lijkt erop dat we opnieuw te maken hebben met een aanval onder valse vlag, toch wilt niemand het zien, niemand wil het horen – en in het bijzonder, niemand wil er over te praten. Althans, niemand in de mainstream media. In plaats daarvan werd er onmiddellijk een internationale propaganda-aanval gestart. In ruim 90% van de gepubliceerde artikelen over de gifgasaanval werd de indruk gewekt dat Assad de schuldige is, zonder bewijs hiervoor te tonen aan de Nederlandse burger. Deze manier van berichtgeving hebben we ook gezien bij eerdere operaties onder valse vlag, zoals de chemische aanval in 2013 en de Irakoorlog in 2003. Voordat onderzoek de waarheid kon onthullen, werden we bedolven met valse claims over massavernietigingswapens die niet bestonden. Dat is de manier waarop het altijd al is geweest. Het grootste verschil tussen 2003 en nu is, dat steeds minder mensen in dit soort propagandatechnieken trappen. 

[wpdevart_like_box profile_id=”destillewaarheid” connections=”show” width=”300″ height=”280″ header=”small” cover_photo=”show” locale=”en_US”]