Er wordt vaart gemaakt in de plannen en in Denemarken is het reeds een feit. Een groot aantal winkelketens hebben van de Deense overheid groen licht ontvangen om contant geld te mogen weigeren en in plaats daarvan enkel elektronisch geld te accepteren. Het experiment in Denemarken wordt gezien als voorbereiding op een toekomstige ‘cash-free’ economy in heel Europa. Hoe staat het met de vorderingen in Nederland vroegen wij ons af.
Helaas zien wij, van De Stille Waarheid dat geen enkel Nederlands medium de intentie heeft gehad om het Nederlandse volk te informeren over de stappen die reeds gezet zijn richting de totale afschaffing van contant geld. En als er dan wat over wordt vertelt, dan zijn het vooral de ‘voordelen’ die door de media aan de bevolking worden voorgeschoteld om zo een positief sentiment te creëren, terwijl de voordelen niet opwegen tegen de nadelen.
Veranderingen Nederland
Sinds 2007 is de Nederlandse overheid begonnen met het stimuleren van het elektronisch betalingsverkeer. ”Pinnen, ja graag” was de slogan van de eerste commercial die gelanceerd werd door Pin.nl. Vanaf toen werd het voor ons heel normaal om ook kleinere aankopen te voldoen met de pinpas. Het gevoel om continu een paar euro op zak te moeten hebben verdween. Om digitaal afrekenen verder te stimuleren werd de volgende stap geïntroduceerd, namelijk contactloos betalen. Het invoeren van de pincode bij aankopen tot 25,00 wordt tegenwoordig niet meer als noodzakelijk geacht. Zelfs met onze telefoons kunnen we tegenwoordig een transactie voeren in de winkel. Makkelijk en handig, maar er hangt ook een donkere kant aan vast.
Waar hebben we dit eerder gehoord?
Hetzelfde verhaal werd de Nederlandse bevolking ook aangepraat vóór de invoering van de Euro. Al vanaf de oprichting van de Europese Unie in 1993 werd er gesproken over één gezamenlijke munt voor alle lidstaten. Maar hoe moest dit ideaal van de invloedrijke lobbyisten, multinationals en het bankwezen worden overgebracht aan Nederlandse bevolking terwijl de gulden het destijds zo goed deed? Indien we toen wisten wat we nu weten, hadden we onze guldens nooit ingewisseld voor euro’s. Maar hadden we eigenlijk wel een keuze?
Al voor de oprichting van de Europese Unie in 1993 werd in 1992 het Verdrag van Maastricht opgetekend. Het Verdrag van Maastricht omvatte de basis voor de Economische en Monetaire Unie (EMU) en van de invoering van een gemeenschappelijke munt (de euro).
Zonder enige oppositie bekrachtigde ook het Nederlandse parlement de invoering van de Euro. Jaren verstreken en de Nederlandse bevolking had door alle ‘mooie’ verhalen op tv en in de krant, niet meer door dat de gulden zou verdwijnen. In 1999 was het zover, de Euro maakte zijn intrede binnen de financiële wereld, en vanaf 2002 werd de Euro in Nederland als wettig betaalmiddel ingevoerd. Er was geen weg meer terug.
Ook RTL Z doet mee
Op 20 mei werd er door RTL Z met het programma De Kijker Aan Zet aandacht besteed aan de discussie of wij konden leven in een wereld zonder cash. Aan tafel zaten econoom Mathijs Bouman en Tom Ponjee.
Tijdens de discussie kwamen deze vier voordelen bij het afschaffen van contant geld aan bod:
- Het ontduiken van belasting stopt.
- Drugshandel wordt (bijna) onmogelijk.
- Overvallen op winkels stoppen.
- De ECB hoeft geen miljarden aan obligaties op te kopen.
Op het eerste gezicht lijkt het allemaal wel mee te vallen en denkt het grootste deel van de bevolking; “De voordelen klinken best goed en zijn zo slecht nog niet.”
Zo hoeft de overheid als we uit gaan van de vier bovengenoemde voordelen, bij het afschaffen van contant geld minder belastinggeld uit te geven aan de nationale politie omdat de criminaliteit en witwassen afneemt (zie punten 1, 2, en 3) en als gevolg daarvan zou de Nederlandse burger minder belasting betalen. Maar sinds wanneer maakt de Nederlandse overheid zich zorgen over belastingontduiking? Zijn zij niet degenen die van Nederland een belastingparadijs hebben gemaakt? De bevolking heeft daar nooit voor gekozen. En zouden we werkelijk minder belasting hoeven te betalen, of zal het overgehouden geld gestopt worden in andere zaken, zoals defensie?
Nu komen de drie belangrijkste vragen, namelijk:
- Bent u bereid om een groot deel van uw privacy in te leveren in ruil voor gemak?
- Bent u bereid om in een financiële gevangenis te leven in ruil voor meer veiligheid?
- Bent u bereid om de centrale banken nog meer macht te geven over u dan zij al hebben?
Rijkste 1%
Wat voor maatregelen nemen de allerrijksten? Het slimme geld probeert zijn uitwegen alvast te vinden in het kopen van zeldzame kunst, gouden munten, antiek en onroerend goed. Het afschaffen van contant geld gaat gepaard met volledige kapitaalcontroles zodat het geld (indien gewenst) onmogelijk het land kan verlaten.
Manieren om dit in de toekomst te omzeilen?
Aangezien de overheden in de toekomst toezicht zullen hebben op het elektronisch betalingsverkeer, wordt elke stap die u zet en iedere transactie die u maakt nauwlettend in de gaten gehouden. Inwoners die liever voor privacy en anonimiteit kiezen, kunnen via verschillende manieren het systeem omzeilen.
- Het herintroduceren van ruilhandel binnen de gemeenschap. Het feit dat goederen en diensten geruild kunnen worden zonder tussenkomst van geld, geeft de mensen de mogelijkheid zich te ontdoen van het gecontroleerde betalingssysteem.
- Het inkopen van goud en zilver. Goud en zilver wordt overal ter wereld geaccepteerd als betaalmiddel. Doordat de koersen van edelmetalen en met name goud en zilver bezig zijn aan een flinke opmars op de beurzen is het verstandig om op tijd te investeren en het goud en zilver voor een juiste prijs in te kopen. Wanneer het betalingssysteem van contant geld wordt afgeschaft zal er op den duur een wereldwijde vraag ontstaan naar goud en zilver, met name omdat de mensen behoefte zullen hebben aan de anonimiteit dat het goud en zilver met zich meebrengt.
- Het aankopen van een decentrale digitale munteenheid, oftewel Cryptocurrency. Het revolutionaire aan deze digitale munteenheid, is dat er geen centrale instantie of regelgever zoals een centrale bank macht over heeft. Bitcoin is het bekendste voorbeeld. De uitgifte van nieuwe bitcoins en de controle van transacties worden geregeld door een algoritme in het Bitcoin netwerk zelf. Het Bitcoin netwerk bestaat uit mensen die er zelf voor gekozen hebben om de bitcoin-software te draaien. Deze bitcoin software maakt via het internet connectie met elkaar waardoor er een wereldwijd betalingsnetwerk ontstaat zonder centrale autoriteit of knooppunt. Je kan er goederen mee kopen, ze onderling uitwisselen, ze ontvangen in ruil voor een dienst, ermee speculeren of ze weer omruilen voor bijvoorbeeld Euro’s, en nog veel meer.