Wallonië redt de Europeaan: handelsverdrag CETA hangt aan zijden draadje

CETA

Het omstreden handelsverdrag CETA is bijna van de baan. Het verdrag zou dit weekend ondertekend moeten worden, maar Wallonië heeft daar een stokje voor gestoken. Het Belgische Gewest ging niet akkoord met het handelsverdrag, waardoor België het verdrag niet kon ondertekenen. De Canadese minister van handel vloog gister met pijn in haar hart terug naar huis. De kans is zeer klein dat het verdrag nog ondertekend gaat worden. Kan de Europeaan eindelijk weer een feestje vieren?

27 van de 28 EU-landen staan achter het akkoord. Alleen België ligt dwars, vanwege de opstelling van de Waalse regering. Die is onder meer bang dat Waalse boeren worden weggeconcurreerd door de Canadese boeren. Verder vinden zij – terecht – dat het verdrag zeer ondemocratisch opgesteld is. De Europese Unie heeft de regering van België een ultimatum gesteld voor het vlot trekken van de onderhandelingen over het CETA-verdrag. Als België de Waalse deelregering morgenavond niet zover heeft gekregen om het Europees-Canadese verdrag te steunen, dan wordt de top afgeblazen waarop het zou worden ondertekend. Voor morgenavond staat een gesprek gepland tussen voorzitter Tusk van de Europese Raad en de Belgische premier Michel. Na het gesprek wordt bepaald of de Canadese premier Trudeau terug naar Brussel mag komen om donderdag het CETA-verdrag te ondertekenen. Die kans lijkt voorlopig zeer klein.

Destructief
De omstreden vrijhandelsovereenkomsten TTIP en CETA, zijn eigenlijk helemaal geen vrijhandelsovereenkomsten. In feite zijn dit grotendeels ‘investeerders rechten overeenkomsten’ die de belangen van grote multinationals beschermen. Er is een reden waarom zij geheim zijn gehouden voor het publiek, en zodra je de regels leest zie je waarom. De gedetailleerde regelgeving zijn geschreven door bedrijfsjuristen en lobbyisten. Natuurlijk zijn deze geschreven in het belang van hun kiezers (de multinationals), en niet voor het publiek van de wereld, of zelfs hun eigen overheden. Dit zijn dus zeer protectionistische behoeve van private krachten. De zogenaamde intellectuele eigendomsrechten (patenten) die ook in de verdragen gemeld staan, hebben een enorme impact op de economie. Leuk en prachtig voor de farmaceutische industrie, mediaconcerns en andere multinationals, maar destructief voor MKB-bedrijven, boeren en de gewone burger. Opmerkelijk genoeg komt het woord ‘climate-change’ niet voor in het verdrag. Steeds meer mensen informeren zich over deze verdragen, en dat zien we terug in het groeiend verzet in heel Europa tegen de verdragen, ook in Nederland. Zo kwamen er eerder maar liefst 300.000 Duitsers op de been om te demonstreren tegen deze verdragen.

Schadeclaims
In Europa worden strenge eisen gesteld aan producten om consumenten, werknemers en het milieu te beschermen. Zo mogen voedsel en kleding met gevaarlijke pesticiden of hormonen niet in Europa worden verhandeld. Het CETA-handelsverdrag gooit al deze afspraken overboord: als een democratisch genomen besluit de betreffende multinationals niet goed uitkomt en hun winsten daardoor in gevaar komen, kunnen de multinationals in kwestie besluiten dit aan te vechten. Dit kan dankzij een clausule in het CETA-handelsverdrag, genaamd ISDS, waarmee Canadese bedrijven die zich benadeeld voelen, schadeclaims kunnen indienen tegen een staat. Deze rechtszaken worden gevoerd in een besloten rechtbank, buiten de gebruikelijke paden om. Mens en milieu beschermen kan dus tot enorme ‘boetes’ leiden. Boetes die wij, de belastingbetaler, mogen gaan betalen.

Amsterdam
Gisteren liepen maar liefst 8000 Nederlanders dwars door de binnenstad van Amsterdam om hun afgunst te laten zien tegen de handelsverdragen. Organisaties als de Consumentenbond, de FNV, Greenpeace, Milieudefensie en consumentenorganisatie Foodwatch zijn ook allemaal tegen het verdrag. Zij delen de zorgen van het Waalse parlement, en vrezen ook voor o.a. de voedselveiligheid en het milieu. In het verleden werden dit soort demonstraties flink genegeerd door de media, maar doordat de burger steeds bewuster wordt over deze verdragen en de getallen steeds groter worden, hebben de media geen keus dan hierover te berichten. Opmerkelijk genoeg zijn het juist de mensen die zich verdiept hebben in de verdragen die meeliepen.

CETAamst

Media
Nog steeds weten veel mensen niet wat de handelsverdragen inhouden, en wat voor impact deze hebben op de economie en gezondheid van de Europeaan. Dit komt simpelweg omdat de burgers zeer slecht geïnformeerd zijn door de media. Alhoewel de burger zélf grotendeels verantwoordelijk is om zichzelf te informeren, ligt de taak bij de media om de burger van duidelijk en neutraal informatie te voorzien. Helaas hebben ook de media baat bij deze verdragen, en dat zien we terug in de berichtgeving. Zo werd er gister bijvoorbeeld bij Eenvandaag de directeur van Fenedex uitgenodigd om een paar ‘kritische’ vragen te beantwoorden. Fenedex is een Nederlandse private organisatie die voor de belangen opkomt van voornamelijk Nederlandse multinationals. De ledenlijst is niet openbaar, maar bedrijven als Heineken, Philips, en Unilever zijn lid van deze organisatie. Hieruit kunt u zelf wel concluderen dat de directeur niet graag over de nadelen durft te praten. Dit heeft weer een direct effect op de mening van de nieuwskijker.

Mocht het CETA-verdrag er in het slechtste geval alsnog komen, dan kan Nederland zich voorbereiden op een referendum. De eerste stappen hiervoor zijn al gezet. Het enige nadeel hiervan is dat, indien de Nederlandse bevolking verstandig ‘nee’ stemt tegen dit verdrag, het alsnog drie jaar duurt voordat de beslissing terug kan worden gedraaid. Via de website ttip-referendum.nl zijn al meer dan 180.000 handtekeningen binnengehaald voor een eventuele referendum, maar laten we voorlopig hopen dat Wallonië niet zal bezwijken door de druk vanuit de EU. Ook u kunt actief deelnemen aan het verzet tegen de handelsverdragen door de petitie te ondertekenen, en dit artikel te delen. Het is tijd dat de bevolking het weer voor het zeggen heeft.