De centrale bank van Zuid-Korea, The Bank of Korea, heeft op donderdag aangekondigd dat zij zullen stoppen met het drukken van muntgeld en stappen zullen zetten voor een ‘cashless society’ in 2020, meldt Financial Times.
Begonnen als een samenleving die zeer afhankelijk was van contant geld, wist de Koreaanse regering haar peilen te richten op een ‘cashless society’, een samenleving zonder contant geld. Diverse stappen werden vanaf 2007 ondernomen om de bevolking aan te moedigen om voortaan contantloos te betalen. De bussen accepteerden geen kleingeld meer, in plaats daarvan kwamen er pasjes. Cash maakte plaats voor creditcards en contactloze betalingen in Korea, en degenen die hun portefeuilles thuis zijn vergeten kunnen de dag makkelijk doorkomen zonder bankbiljetten en munten, zolang ze maar een credit card of smartphone op zak hebben. Langzaam verliest het contant geld zijn betekenis als een betaalmiddel, maar dit is zeker niet alleen het geval in Zuid-Korea. Dezelfde stappen worden namelijk ook ondernomen in alle Europese landen, met Zweden voorop. Wat zijn de gevaren en gevolgen hiervan? Krijgt de Nederlandse bevolking wel een keuze, of krijgen we hetzelfde verhaal als met de Euro?
Muntgeld
Volgens een enquête van de Koreaanse centrale bank, dragen Koreanen gemiddeld 1,9 credit cards, 2 prepaidkaarten en 1,2 cheque- of debetkaarten. Vier van de 10 gebruikt creditcards als het meest als betaalmiddel, een stijging van 10% van het jaar ervoor. De verhouding van het betalen met contant geld blijft ondertussen dalen. De Bank of Korea is van plan een volledig cash-vrije samenleving te worden in 2020. Muntgeld verdwijnt als eerste in het land. Als een klant een product koopt van 9500 Won (€7,63), en betaalt met een 10.000 Won bankbiljet, dan zal de 500 Won wisselgeld voortaan worden bijgeschreven op zijn of haar prepaid kaart. De centrale bank hoopt hiermee het doel van het wegwerken van munten door de consument aan te moedigen en kleingeld voor “T money”-kaarten te ruilen die gebruikt kunnen worden voor de metro en de taxikosten, in aanvulling op de convenience stores. Slechts 20 procent van de transacties in de high-tech staat worden gedaan met fysiek geld, volgens de Bank of Korea.
Zweden
In Europa is Zweden de koploper. Een groot aantal winkelketens hebben van de Deense overheid al groen licht ontvangen om contant geld te mogen weigeren en in plaats daarvan enkel elektronisch geld te accepteren. Het experiment in Denemarken wordt gezien als voorbereiding op een toekomstige ‘cash-free’ economy in heel Europa. De verhuizing komt voort uit de verwachting dat een cashless society deels het probleem van de ondergrondse economie zou kunnen oplossen.
Er zijn zeker positieve aspecten van een cashless society. Het kan de ondergrondse economie openen, en dus de gelijkwaardigheid verbeteren in de belastingen. Op de top van het verlagen van misdrijven waarbij contanten worden gebruikt, zoals belastingontduiking, drug transacties en omkoping, kan cashless helpen bij het monetaire beleid. Zo hebben sommige landen de min rente om hun economie te stimuleren aangenomen, maar het zal niet werken als mensen geld blijven houden in hun kluis. Als contant geld elektronisch wordt, zullen de mensen het liever besteden om verliezen aan de negatieve rente te vermijden. Om de overgang naar een cashless society te versnellen, worden er meer fiscale voordelen voor niet-contante transacties tot stand gekomen, terwijl de kosten en lasten voor de houders of het beheren van contant geld worden verhoogd. Maar de cashless society is niet zonder bijwerkingen. Als geld verdwijnt uit onze handen, als vrijheid wordt begeleid door plicht, is het gemak gevolgd door een issue genaamd surveillance. Het einde van contant geld betekent de start van het ‘Big Brother’ tijdperk. Gepaard met de nieuwe aftapwet van de AIVD, waarbij iedere burger in principe wordt afgetapt, lijkt dit tijdperk steeds dichterbij te komen.
”Pinnen, ja graag”
Sinds 2007 is de Nederlandse overheid begonnen met het stimuleren van het elektronisch betalingsverkeer. ”Pinnen, ja graag” was de slogan van de eerste commercial die gelanceerd werd door Pin.nl. Vanaf toen werd het voor ons heel normaal om ook kleinere aankopen te voldoen met de pinpas. Het gevoel om continu een paar euro op zak te moeten hebben verdween. Om digitaal afrekenen verder te stimuleren werd de volgende stap geïntroduceerd, namelijk contactloos betalen. Het invoeren van de pincode bij aankopen tot 25,00 wordt tegenwoordig niet meer als noodzakelijk geacht. Zelfs met onze telefoons kunnen we tegenwoordig een transactie voeren in de winkel. Makkelijk en handig, maar hoe veilig is dit allemaal, en hangt er ook een keerzijde aan?
Euro
Hetzelfde verhaal werd de Nederlandse bevolking ook aangepraat vóór de invoering van de Euro. Al vanaf de oprichting van de Europese Unie in 1993 werd er gesproken over één gezamenlijke munt voor alle lidstaten. Maar hoe moest dit ideaal van de invloedrijke lobbyisten, multinationals en het bankwezen worden overgebracht aan Nederlandse bevolking terwijl de gulden het destijds zo goed deed? Indien we toen wisten wat we nu weten, hadden we onze guldens nooit ingewisseld voor euro’s. Maar hadden we eigenlijk wel een keuze?
Al voor de oprichting van de Europese Unie in 1993 werd in 1992 het Verdrag van Maastricht opgetekend. Het Verdrag van Maastricht omvatte de basis voor de Economische en Monetaire Unie (EMU) en van de invoering van een gemeenschappelijke munt (de Euro). Zonder enige oppositie bekrachtigde ook het Nederlandse parlement de invoering van de Euro. Jaren verstreken en de Nederlandse bevolking had door alle ‘mooie’ verhalen op tv en in de krant, niet meer door dat de gulden zou verdwijnen. In 1999 was het zover, de Euro maakte zijn intrede binnen de financiële wereld, en vanaf 2002 werd de Euro in Nederland als wettig betaalmiddel ingevoerd. Er was geen weg meer terug.
Keerzijde
Op het eerste gezicht lijkt het allemaal wel mee te vallen en denkt het grootste deel van de bevolking; “De voordelen klinken best goed en zijn zo slecht nog niet.” Zo hoeft de overheid als we uit gaan van de bovengenoemde voordelen, bij het afschaffen van contant geld minder belastinggeld uit te geven aan de nationale politie omdat de criminaliteit en witwassen afneemt en als gevolg daarvan zou de Nederlandse burger minder belasting betalen. Maar sinds wanneer maakt de Nederlandse overheid zich zorgen over belastingontduiking? Zijn zij niet degenen die van Nederland een belastingparadijs hebben gemaakt? De bevolking heeft daar nooit voor gekozen. En zouden we werkelijk minder belasting hoeven te betalen, of zal het overgehouden geld gestopt worden in andere zaken, zoals defensie?
Rijkste 1%
Wat voor maatregelen nemen de allerrijksten? Het slimme geld probeert zijn uitwegen alvast te vinden in het kopen van zeldzame kunst, gouden munten, antiek en onroerend goed. Het afschaffen van contant geld gaat gepaard met volledige kapitaalcontroles zodat het geld (indien gewenst) onmogelijk het land kan verlaten.
Aangezien de overheden in de toekomst toezicht zullen hebben op het elektronisch betalingsverkeer, wordt elke stap die u zet en iedere transactie die u maakt nauwlettend in de gaten gehouden. Inwoners die liever voor privacy en anonimiteit kiezen, kunnen via verschillende manieren het systeem omzeilen.
- Het herintroduceren van ruilhandel binnen de gemeenschap. Het feit dat goederen en diensten geruild kunnen worden zonder tussenkomst van geld, geeft de mensen de mogelijkheid zich te ontdoen van het gecontroleerde betalingssysteem.
- Het inkopen van goud en zilver. Goud en zilver wordt overal ter wereld geaccepteerd als betaalmiddel. Doordat de koersen van edelmetalen en met name goud en zilver bezig zijn aan een flinke opmars op de beurzen is het verstandig om op tijd te investeren en het goud en zilver voor een juiste prijs in te kopen. Wanneer het betalingssysteem van contant geld wordt afgeschaft zal er op den duur een wereldwijde vraag ontstaan naar goud en zilver, met name omdat de mensen behoefte zullen hebben aan de anonimiteit dat het goud en zilver met zich meebrengt.
- Het aankopen van een decentrale digitale munteenheid, oftewel Cryptocurrency. Het revolutionaire aan deze digitale munteenheid, is dat er geen centrale instantie of regelgever zoals een centrale bank macht over heeft. Bitcoin is het bekendste voorbeeld. De uitgifte van nieuwe bitcoins en de controle van transacties worden geregeld door een algoritme in het Bitcoin netwerk zelf. Het Bitcoin netwerk bestaat uit mensen die er zelf voor gekozen hebben om de bitcoin-software te draaien. Deze bitcoin software maakt via het internet connectie met elkaar waardoor er een wereldwijd betalingsnetwerk ontstaat zonder centrale autoriteit of knooppunt. Je kan er goederen mee kopen, ze onderling uitwisselen, ze ontvangen in ruil voor een dienst, ermee speculeren of ze weer omruilen voor bijvoorbeeld Euro’s, en nog veel meer.
Bent u bereid om een groot deel van uw privacy in te leveren in ruil voor gemak? Bent u bereid om in een financiële gevangenis te leven in ruil voor meer veiligheid? Bent u bereid om de centrale banken nog meer macht te geven over u dan zij al hebben? De Nederlandse bevolking wordt zeer slecht geïnformeerd over de stappen die reeds zijn gezet naar een contant geld-loze samenleving. Waarschijnlijk zal de overstap gepaard gaan met een nieuwe internationale (digitale) munt. De soevereiniteit van zowel de Nederlandse staat als de Nederlandse burger staat op het spel. Willen we nou écht de banken meer macht geven dan ze nu al hebben? Binnenkort meer.
[wpdevart_like_box profile_id=”destillewaarheid” connections=”show” width=”300″ height=”280″ header=”small” cover_photo=”show” locale=”en_US”]